Het duurt nu niet lang meer. De Gijpvogels zijn al ingeslagen. Evenals de Brullies. De poules zijn al ingevuld (Finale: Nederland-Duitsland: 4-2). En er worden zelfs al oefenwedstrijden gespeeld. Kortom: het EK is hier! Als jullie denken aan het jaar 1988 dan denken jullie natuurlijk: ''Dat was een fantastisch jaar! Een jaar met een van de belangrijkste gebeurtenissen in de vaderlandse geschiedenis! Het jaar waarin Nederland nog mooier werd dan het al was! Het jaar waarin Sabine Oudt ter wereld kwam!!'' Dat vind ik een hele eer, maar wat jullie vergeten is dat in het jaar 1988 Nederland Europees kampioen werd! En dit jaar krijgen wij de kans om deze droom te herleven! Dit kan je natuurlijk vieren door vanavond naar het Orange Fever-feest te gaan. Maar is dit waar het om draait? Met z'n allen hossen in een oranje outfit? Zeker, dit is een optie. En een hele gezellig optie ook nog eens! Maar nogmaals, is dit waar het echt om draait? Neen. Het échte EK wordt niet gevierd met uiterlijk vertoon. Het echte EK vindt plaats op drie plaatsen: in Polen, in Oekraïne en in je hart... Want het échte Oranjegevoel, dat zit vanbinnen. Kom dus allemaal naar de Oranjegevoel-Borrel. Waar wij zonder uiterlijk vertoon allemaal stilzwijgend hetzelfde zullen denken: ''Nederland, oh Nederland! Jij bent de kampioen. Wij houden van Oranje, om zijn daden en zijn doen.''